Vandaag organiseerde het kinderdagverblijf een zomerfeestje. Een feest voor alle kindjes en ouders. Een mooi initiatief, het is leuk om andere ouders ook een in keer in alle rust te spreken, in plaats van in alle haast van het wegbrengen en ophalen. De kindjes mochten verkleed komen. Daarom kocht ik een überschattig balletpakje. Wat glom ze van trots toen ik hem aan haar liet zien. Het pakje moest gelijk aan en vol overgave danste ze door de kamer. Wat een griet wordt het al. Ze wordt zich steeds bewuster van haar uiterlijk. Ze wil zich graag zelf aan- en uitkleden. Ze weigert tegenwoordig zelfs om bepaalde kleren aan te doen om dat ze ze niet mooi vindt. 'Niet mooi, mama!' Toen Isis de schminkende clown zag, wist ze het zeker. 'Isis ook!' Uiteindelijk heeft ze een half uur moeten wachten. Een half uur om zich te bedenken. Ik had verwacht dat ze op het laatste moment zou afhaken of het toch eng zou vinden. Nee dus. Ze ging vastberaden zitten. Deed wat de clown vroeg. Zat muisstil. En keek ten slotte met open mond naar het resultaat. Een prinsesje!
Liva was moe en daardoor hangerig. Ze wilde voortdurend getild worden. Wilde niet eten. Vond niets leuk. Maar.. ze leefde helemaal op toen ze tussen papierslierten gezet werd. En toen Isis er ook bij kwam zitten, was het dikke pret. Zo zie ik ze het liefst. Samen, gierend van het lachen. De liefdevolle blikken die zij uitwisselen. Goud! Mijn mooie moppies.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten